Informacja

Dnia 21.06.2019 (piątek) szkoła czynna od godziny 8:00 do 15:00

  Odszedł „swój człowiek”, osoba z olbrzymią wiedzą oraz niepowtarzalnym i bardzo pozytywnym podejściem do ucznia. Jego ironiczne „nikt nie powiedział, że będzie lekko” zapamięta chyba każdy z nas. To naprawdę wielka strata dla kolejnych pokoleń przyszłych informatyków.

Bartłomiej Derwisz, absolwent 2009

  Był człowiekiem z ogromną pasją i podejściem do każdego ucznia. Potrafił przekazać swoją ogromną wiedzę, którą wykorzystuję do dziś w swojej pracy zawodowej. Do szkoły przyszliśmy jako chłopcy, a opuściliśmy ją jako prawdziwi mężczyźni.

Igor Naumiec, absolwent 2010

  Człowiek o wielkim sercu, pasji do muzyki i pasji do nauczania. Spotkać nauczyciela z taką pasją, jaką miał Pan Bogdan, jest ciężko. Był dla mnie prawie jak ojciec – mogłam do Niego przyjść z każdym problemem i zawsze mi pomagał. Wymagał dużo, ale wsparcie jakim mnie otaczał było jeszcze większe. Po skończeniu szkoły, gdy przyjeżdżałam w odwiedziny, to zawsze był ze mnie dumny. Bez Niego Technikum Informatyczne już nigdy nie będzie takie samo. Dziękuję Panu za wszystko – za cudowne wspomnienia, za pomoc w osiągnięciu wykształcenia. Mam nadzieję, że Tam na górze będzie Pan również ze mnie dumny – postaram się Pana nigdy nie zawieść. Na zawsze zostanie Pan w moim sercu.

Kasia Walo, absolwentka 2013

  Jeden z nielicznych, którzy w trakcie mojej edukacji potrafił przyjąć rolę wychowawcy. Poza wielką wiedzą, którą przekazywał, potrafił inspirować i był wzorem dla wielu z nas.

Marek Woś, absolwent 2013

  Najlepszy człowiek jakiego miałem zaszczyt poznać, prawdziwy Facet z krwi i kości. Nie tylko nauczał, ale też wychowywał i robił z chłopców mężczyzn. Wielka strata dla rodziny, szkoły i wszystkich znajomych oraz przyjaciół.

Tomasz Kubisiak, absolwent 2015

  Nauczyciel, którego mądrości pamiętam do dziś, a swoim nauczaniem wpłynął na moje obecne życie.

Marcin Rabieko, absolwent 2011

  Kiedy Go jeszcze nie poznaliśmy, na lekcję i Jego wezwania szliśmy ze strachem. Kiedy już  poznaliśmy, rozmowom i śmiechom nie było końca. Wspaniały człowiek i motywator. Kiedyś rozważałam rezygnację z kierunku informatyka, powiedział do mnie „Weź Iśka, ty nie dasz rady?”. Był moim najlepszym wychowawcą, nauczycielem życia. Zawsze mogłam na Niego liczyć. Wiele Jego mądrości wykorzystam przy wychowaniu córki. 

Wiktoria Kołodziej, absolwentka 2015

  Pan Pietrzak był dla nas autorytetem. Był kreatywny, miał wiedzę na każdy temat, pasję do muzyki oraz wyjątkowe poczucie humoru. Jego żarty i anegdoty uczniowie opowiadają sobie wiele lat po zakończeniu szkoły. Jego odejście to wielka strata dla mojego pokolenia.

Sebastian Popal, absolwent 2018

  Zapamiętałem Pana Bogdana, jako osobę bardzo wesołą i cierpliwą, a przede wszystkim świetnego pedagoga. Potrafił przekazać wiedzę w sposób ciekawy co tylko zachęcało do cięższej pracy i zgłębiania omawianego zagadnienia. Nawet jeśli karcił, to w taki sposób żeby zapamiętać, a nie przeklinać pod nosem.

Przemysław Turowski, absolwent 2009

  „Informatyk to taka osoba, która dostając przepis zrobi wszystko…. .Nieważne czy jest to przepis na naprawę komputera czy upieczenie ciasta…”. Właśnie te słowa sprawiły, że nie boję się podjąć żadnego wyzwania… I za to Panu najmocniej dziękuję.

Mateusz Paszkiewicz, absolwent 2012

  Umiał docenić ucznia za najmniejszy postęp.

Damian Bogdański, absolwent 2009

  Jestem wdzięczna, że miałam ten zaszczyt być uczona przez Pana Bogdana. To właśnie On przekazał mi największą życiową mądrość. Zawsze podkreślał, że „nie ważne co robisz, musisz dać z siebie wszystko”, a słowo „nie potrafisz” nie istniało. Jako nauczyciel bardzo wymagający, motywujący do samorozwoju. Jako osoba - pełen charyzmy, z poczuciem humoru. Człowiek o ogromnej pasji nie zważający na to, co inni mu zarzucą. Zawsze przekonany i wierzący w to co robi. Tym mnie właśnie zaszczepił. Dzięki Panu kieruję się tym dzisiaj w moim życiu i wierzę, że człowiek jest w stanie osiągnąć wszystko. Pan już to zrobił. Dziękuję.

Patrycja Ganske, absolwentka 2014

  Nauczyciel stanowczy, ale potrafił być dla ucznia czasem jak „kolega”. Wysłuchał, wytłumaczył, doradził… . Ciągle uśmiechnięty, takim będziemy Pana Bogdana pamiętać.

Marlena Wiśniewska, absolwentka 2014

  Lubiłem chodzić do Niego na lekcje, można było się pośmiać i dużo dowiedzieć. Jak trzeba było to też potrafił pomóc. To jeden z tych fajnych nauczycieli. Po prostu.

Hubert Szymański, absolwent 2018

  Kiedy kończyłem pierwszy etap edukacji i musiałem wybrać dalszą drogę życia, nie wiedziałem jeszcze czego chcę. Wtedy do mojego małego świata przyjechał z rekrutacją Pan Bogdan.

  Pamiętam jakby to było wczoraj, pierwsza lekcja w pracowni D6, do klasy wchodzi Profesor i pierwsze zdanie jakie usłyszeliśmy brzmiało: „Wy nigdy nie będziecie informatykami”. Nogi się ugięły, padł na mnie blady strach. Pierwsza myśl - ucieczka. Na szczęście koledzy ze starszych roczników doradzili: wytrzymaj, nie bój się, będzie dobrze.

  Po skończeniu szkoły i zostaniu jej pracownikiem zawsze mogłem liczyć na pomoc ze strony Pana Bogdana. Już nie traktował mnie jak ucznia, lecz jak kolegę z pracy. Przekazywał mi wskazówki, które zawsze brałem do serca.

  Zawsze powtarzał: „Wiciu ucz się, bo ja wiecznie żył nie będę”.  Nie wiedziałem wtedy, że to tak szybko nastąpi.

  Profesorze, dziękuję.

Witold Borysiewicz, absolwent 2012

ZŁOTOUSTY :)

„Rycerze hardkoru walczą do oporu”.

„Programiści to Husaria w informatyce”.

„Last deskas of ratunkas”.

„Ty wcale nie musisz być informatykiem, jest tyle pięknych zawodów na świecie: grabarz, rzeźnik, szambo nurek”.

„Misiaczki, gimbaza się skończyła”.

„I pamiętajcie tutaj są zasady jak w oceanie: pierwszaki to plankton, a czwartaki to już rekiny informatyki”.

„Boisz się przyjść do tablicy? Wyobraź sobie, że tablica to facebook, a ty po prostu na nim piszesz”.

„Nigdy nie sądziłeś, że zwykły dop da ci tyle satysfakcji, co?”

„Jeśli nauka przeszkadza wam w realizacji młodzieńczych marzeń, to tam są drzwi”.

„Zawodnik obudzony w środku nocy powinien umieć to na blachę”.

„Założę się z Tobą o 100 kilometrów kiełbasy”.

Jesteśmy na stażu z projektu unijnego.

Obrabiarki CNC robią za nas wszystko a my zarabiamy na wakacje. Chodźcie do nas do szkoły i za rok będziecie tak samo zarabiać ucząc się.